Grupa: Użytkownik
Lokalizacja: World
Posty: 263 #
Od: 2012-5-22
Ilość edycji wpisu: 1 | Otworzyłam oczy i rozejrzałam się wokół. Nadal mam pewne trudności by mówić i myśleć o sobie jak o sunii. Moja Pani stiwerdziła, że w moim przypadku konieczne jest pełne uświadomienie mojej roli. Dostałam zadanie, że zawsze po przebudzeniu, niezależnie czy pieluchy mam już pełne, czy też nie butelka jednej z wód mineralnych, taka mmniejsza, o średnicy 6,5 cm ma być w mojej pupie. Wstałam i kroki skierowałam do pokoju z komputerem. Idąc patrzyłam na swoje wydepilowane nóżki. Aż dziw, że to moje. Jestem sunią. Przygotowana butelka czekała. odpięłam część zapięć pieluch i odwinęłam je nieco. Pieluszki nadal były suche, lecz ja czułam, że już nie długo. Pupę mam zawsze wysmarowaną maścią propolisową, wokół pośladki sudocrem'em, a do tego jeszcze zasypka i oliwki. Pupa wydaje się pływać w smarowaniu. Butelka powoli wchodzi. Wpycham ją nieco i zakładam z powrotem pieluchy. Na nie naciągam majtki ściągające. Siadam przed komputerem by opisać wrażenia z tego aktu. Butelka coraz bardziej rozpycha mój otworek. Za każdym razem ból jest nieco mniejszy, a więc otworek jest coraz lepiej wyćwiczony. Siadam, ale się podpieram bo boję się usiąść tylko na butelce. Ona cały czas zagłębia się coraz bardziej. Teraz boli bardziej, a czuję że doszłam do maksymalnej średnicy. Wewnątrz czuję lekko tępy ból, a butelka niemalże znikła między pośladkami. Chyba muszę to sfilmować. Niemalże to jak prawie, a prawie to niezupełnie. Ból. Wstaję by odpocząć, a butelka skwapliwie to wykorzystuje i próbuje się wyślizgnąć, lecz nie może bo pieluchy i majtki. Ponownie siadam, a butelka ponownie wchodzi we mnie. Jest dobrze, szkoda tylko, że Pani nie pochwali, ale jeszcze bardziej się postaram. Oderwałam dłonie, ból, ból, ale i rozkosz. Półgodzinny trening z jednej strony jest cudowny, a z drugiej ten ból, ale powoli rozumiem. Spełniam życzenia i prośby mojej Pani bo ona wie co jest dla sunii dobre a co złe. Po treningu mam wylizać butelkę by byłą czysta. Ponownie odpinam zapięcia pieluch, odwijam je. Butelkę chwytam w łapkę. Jest nieco śliska i mokra. Trzymam ją przed sobą i po chwili odstawiam ją. Zakładam i zapinam ponownie pieluchy. Wiem, że zaraz się wypełnią, ale z toalety nie mogę korzystać. Mogę to robić albo w pieluchy, albo na dworzu kiedy Pani trzyma mnie za smycz. Już trzymam przed sobą butelkę. Ślady kupki wstrzymują mnie, ale to moje własne, a nie można zwieść w prośbie. Wylizuję i połykam, wylizuję do czysta. |
